The Sore Losers overtuigt in Luxor Live.
Ze speelden op grote festivals als Rock Werchter, Pukkelpop en Pinkpop en dan is het contrast wel heel groot met het optreden in de bovenzaal van Luxor Live Arnhem. The Sore Losers zijn op donderdag 17 januari in Arnhem en jammer genoeg is de zaal nog niet voor de helft gevuld. En opnieuw is dat onterecht want de The Sore Losers is wel een band waar de Belgen trots op zijn en mogen wezen. Ze worden in een adem genoemd met Triggerfinger en de Black Box Revelation.
De support wordt gedaan door een eveneens uit België afkomstige formatie. We lopen de trap op en worden daar al overvallen door een geluidsgolf waarbij de verwachting van een veelkoppige band gerechtvaardigd is. Wanneer we de zaal binnenlopen zien we dat het geweld afkomstig is van een duo, The Glücks. Het garagerock duo bestaat uit de hard meppende Tina Ghillebert op drums, zij neemt ook voornamelijk de zang voor haar rekening, en Alek Pigor op gitaar.
Er zijn liefhebbers voor hen in de zaal, maar mij klinkt het vooral bombastisch. Daarentegen maken ze voor mij veel goed met het enthousiasme op het podium. Dat werkt wel aanstekelijk als ik zo om mij heen kijk. Er zijn wat minpuntjes te noemen, de zang van Alek is niet of nauwelijks hoorbaar en wanneer hij een aankondiging doet staat het geluid nog op de echo-stand waardoor er niets van te volgen is.
Dan is het de beurt aan The Sore Losers en dat is ook de band waarvoor we naar Luxor Live zijn gekomen. Deze uit Belgisch Limburg afkomstige band is nu ruim 10 jaar actief en hebben bij onze zuiderburen inmiddels een grote naam opgebouwd. Ze hebben nu een korte tour in Nederland, waarbij ze vanavond Luxor Live aandoen gevolgd door optredens in o.a. Ekko-Utrecht, De Effenaar-Eindhoven en Rotown-Rotterdam.
Ruim 5 kwartier, inclusief de toegift, staan ze op het podium en weten ze te boeien. The Sore Losers is een band die er staat en goed op elkaar is ingespeeld. De muziek van The Sore Losers valt makkelijk in het gehoor en daar is helemaal niets mis mee. De band bestaat uit Jan Straetmans (vocals,gitaar), Cedric Maes (gitaar), Kevin Maenen (bas) en Alessio Di Turi (drums). Op het podium staan gedreven mannen en zij kweten zich, als echte vakmannen, goed van hun taak. Ze hebben in ieder geval van de eerste tot de laatste minuut mijn aandacht.
De muziek is een mix van blues, rock, country, garage en folk en de band heeft dat goed samen weten te smeden. Op hun laatste album, Gracias Senõr, zijn ook catchyachtige popsongs te horen. De aanstekelijk melodielijn van het All in a days work blijft je in je hoofd achtervolgen. Erg? Helemaal niet!
Vanavond wordt een groot gedeelte van het laatste album gespeeld. In het al eerder genoemde All in a days work mogen gitarist Cedric Maes en drummer Alessio even helemaal uit hun dak gaan. Zanger gitarist Jan Straetmans is een ‘mannetje’ op het podium. Zijn performance past bij de uitstraling van hun muziek. Daarbij beschikt hij ook nog eens over een stem die zuiver en lekker is en blijft hangen. In het catchy nummer ‘Dark ride’ onderstreepte hij dit nog eens.
Tevreden gezichten om mij heen. The Sore Losers heeft er na vanavond weer een aantal nieuwe fans -of noem ik het liever liefhebbers van hun muziek- bij. Mij hebben ze in ieder geval weten te overtuigen. Komen ze bij je in de buurt, ga gerust kijken. Geen tijd? Schaf dan het laatste album aan. Een aanrader! Na vanavond kan ik alleen zeggen dat ik me geen ‘Sore Loser’ voel maar een ‘overtuigende winnaar’ na een avond The Sore Losers!
Website The Sore Losers
Tekst Benno Arends || Foto’s: Simon Leijen
