Publiek in muziekcafé Merleyn bruut wakker geschud
Anders dan de naam doet vermoeden blijken de heren van Wintersleep inmiddels geheel en al ontwaakt te zijn. En weten met hun veelal krachtige, uptempo en qua volume harde nummers het publiek in Merleyn wakker te schudden. Het concert van vanavond is vooral hard en scherp en daarin schuilt meteen het minpunt. Ik weet niet of het volume op verzoek van de band zo ver openstaat of dat de dienstdoende geluidstechnicus hier verantwoordelijk voor is maar in mijn optiek doet dit alleen maar afbreuk aan het optreden van deze Canadese indie-rockband.
Ik snap sowieso niet waarom de volumeknop bij sommige concerten zo ver open gegooid wordt. Naar mijn idee voegt dit totaal niets toe en biedt geen enkele meerwaarde aan de muziek. Sterker nog, goede muziek dient voor zich zelf te spreken. Los van dit storende gegeven en ze het voordeel van de twijfel gevend – op plaat klinkt het allemaal een stuk aangenamer – is een redelijk gevuld Merleyn toch nog getuige van een alleraardigst concert.
De band trapt knallend af met maar liefst drie gitaristen. Naast zanger/gitarist Paul Murphy en gitarist Tim D’eon speelt Jon Samuel de eerste nummers eveneens gitaar. Verder bestaat de band uit bassist Mike Bigelow en de overtuigende drummer Loel Campbell. Na een drietal stevige nummers lijkt de band wat gas terug te nemen als Murphy zijn elektrische gitaar inruilt voor een akoestische en Samuel plaats neemt achter zijn keyboard en elektronica. Pas dan volgt wat mij betreft ook één van de hoogtepunten van de avond; het pakkende en melodieuze Weightly Ghost met fraaie harmony-zang en lyrische tekst: ‘I got out of bed today, staring at a ghost, Who forgot to float away, didn’t have all that much to say’.
Valkhof
Mede door het overdonderende volume blijft het concert vlak met weinig echt spannende momenten. En blijkt Weightly Ghost helaas één van de schaarse hoogtepunten. En dat is jammer, wetende dat deze band veel meer in zijn mars heeft. Inmiddels heeft Wintersleep, geformeerd in 2001, een handvol albums uitgebracht waarvan Hello Hum uit 2012 het laatste wapenfeit is. Overigens stond deze band al eerder op het podium in Nijmegen. In 2008 maakte zij nota bene hun Nederlandse debuut op het Valkhof Festival.
