De middag van de singer-songwriters
Soms is het leven verbazingwekkend simpel. Je hebt een podium, op dat podium plaats je een microfoonstandaard in combinatie met wat kabeltjes naar de elektrische versterking en je nodigt vijf singer-songwriters uit voor een klein half uurtje muziek maken. Ziehier het concept van deze zaterdagmiddag-editie van Buiten spelen voor de GRAP in het Vondelpark. Geen eindeloze soundcheck, geen langdurige ombouw tussen optredende acts. Gewoon inpluggen die gitaar en spelen maar.
VanWijck houdt het ingetogen.
En dat is precies wat Christine Oele doet als zij onder haar artiestenaam VanWyck om 15:25 uur het podium van het openluchttheater betreedt. Een tasje van Concerto Records over haar schouder, gitaar in haar hand. Even twee tot drie minuten het geluid afregelen, een korte aankondiging van de spreekstalmeester van dienst en optreden maar. Twee nummers van haar begin 2018 verschenen debuutalbum An Average Woman, twee nummers van haar in 2016 uitgebrachte EP We Do Not Speak en een nieuw nummer dat in de voorgaande dagen het licht zag. Klein, sfeervol, ingetogen. Maar vooral ontzettend mooi.
Case Mayfield en de blote fietsers
Het is halverwege de set van Case Mayfield als er een luid gebel klinkt vanaf het fietspad achter het openluchttheater in het Vondelpark en een lang lint van naakte fietsers het theater passeert. Natuurlijk, het is de dag van de World Naked Bike Ride. En natuurlijk doet Amsterdam mee aan dit jaarlijkse spektakel. Even hebben de bezoekers van het openluchttheater geen oog voor wat er op het podium gebeurt en gaan alle blikken richting het fietspad. ‘Naakte fietsers?’ klinkt er vragend vanaf het podium. En natuurlijk net op het moment dat hij een van zijn meest treurige liedjes speelt. Heeft hij weer.
Emil Landman verbindt winter en zomer
Nieuwe gebieden doorkruisen, nieuwe indrukken opdoen en die indrukken dan weer verwerken in liedjes. Juist dat stramien wilde Emil Landman nu eens doorbreken. Wat gebeurt er als je een paar weken ergens in Verweggistan domicilie kiest en de wereld zijn gang laat gaan. Verweggistan werd een eenzaam huis op Reinøya, een eilandje in Noorwegen, waar hij naartoe trok met drie gitaren, twee koffers apparatuur en zijn vaste producer en vriend Martijn Groeneveld. Een plek waar ’s winters de zon niet opkomt en ‘s zomers de zon niet ondergaat. Het resultaat? Twee EP’s, waarvan Vinter op 23 februari 2018 verscheen bij V2 Records, terwijl de release van Sommer gepland staat voor september. Hoe de nummers klinken? ‘Verstild’ is waarschijnlijk de beste typering.
Yori Swart zorgt voor Sweet Summer Rain
Tien jaar was de spring-in-het-veld Yori toen ze van haar vader, Cees Swart, haar eerste gitaarlessen kreeg. Drie jaar later schreef ze haar eerste liedje en weer een paar jaar later wist ze het zeker: popmuzikant wilde ze worden. Met een eigen stijl, waarin we elementen herkennen uit de blues, folk en pop en met een eigen band de Nederlandse poppodia onveilig maken. Vanmiddag zonder band, maar met een half dozijn liedjes waarvan de meeste afkomstig zijn van haar in 2017 uitgebrachte album September. Maar we horen ook een aangepaste uitvoering van Sweet Summer Rain; oorspronkelijk geschreven voor de piano, maar opnieuw gearrangeerd voor gitaar. ‘Dit kan vreselijk misgaan, dus bij voorbaat mijn excuses’, laat Yori vanaf het podium weten. Het klinkt prachtig.
Jeangu Macrooy als waardige afsluiter
Het is precies 17:30 uur als Jeangu Macrooy het podium opstapt. Gitaar om zijn nek, de handen opgeheven, de ogen gesloten. Zoals elk optreden begint Jeangu Macrooy met het a capella gezongen Aisa, een ode en groet aan de moedergodin van de aarde uit de winti-religie.
Als eerbetoon aan de grond waarop hij staat, als een vorm van toestemming om het concert te mogen beginnen. Het begin van een half uur Jeangu Macrooy, waarin deze sympathieke, uit Suriname afkomstige zanger laat zien waarom hij in een paar jaar tijd is uitgegroeid tot een ster van formaat in Nederland. Met nummers van zijn in 2016 uitgebrachte EP Brave Enough en zijn in 2017 verschenen debuutalbum High On You. Een waardige afsluiting van een middagje relaxt singer-songwriters kijken en luisteren in het Vondelpark.
Tekst en foto’s: Herman Sixma