‘Wolflady’ Sharon Kovacs op dreef in uitverkocht Luxor Live
Na een stormachtige debuut in 2014 met de EP ‘My Love’ werd de Eindhovense zangeres Sharon Kovacs terecht overladen met prijzen en awards. En sinds haar eerder dit jaar verschenen en alom bejubelde album ‘Shades Of Black’ behoort Kovacs inmiddels tot de kroonjuwelen van de Nederlandse muzikale schatkist. Bezig aan een uitverkochte club-tour doet ze vanavond het Arnhemse poppodium Luxor Live aan.
Aan Sharon Kovacs is het vanavond de taak de vooraf hooggespannen verwachtingen waar te maken. De aftrap in de vorm van een theatraal schimmenspel achter een groot kamerscherm is in ieder geval veelbelovend en passend bij haar duistere, filmische popmuziek. Als daarna de voltallige en betrouwbare band zich op het podium voegt blijkt gedurende de set dat met name de inbreng van viool en cello een belangrijke bijdrage leveren aan het sferische karakter van de muziek.
Kovacs opent de set van vanavond met Whiskey And Fun gevolgd door het lekkere uptempo en Shirley Bassey-achtige 50 Shades Of Black waarin naast het donkere en expressieve stemgeluid van Sharon Kovacs een opvallende muzikale rol is weggelegd voor de strijkers. Zoals te verwachten bestaat het merendeel van de set uiteraard uit nummers van haar lovend ontvangen debuutalbum ‘Shades Of Black’.
Maar als een met gepaste trots vervulde Kovacs het publiek laat weten dat zij de door haar bewonderde zangeres Grace Jones heeft ontmoet laat ze, onder meer begeleid door accordeon, met I’ve Seen That Face Before horen ook prima uit de voeten te kunnen met nummers van anderen. Later in de set doet ze het zelfde met Mr. Bojangles, een uit 1968 daterend en tot klassieker uitgegroeid nummer van de Amerikaanse countrymuzikant Jerry Jeff Walker dat later gecovered is door talloze grote artiesten.
Uiteraard ontbreekt de met luid gejuich ontvangen en vorig jaar tot 3FM Megahit gekroonde single My Love niet aan de set-list. Dit is immers het nummer waarmee Sharon Kovacs alias ‘Wolflady’ in 2014 definitief doorbrak. Fraai is ook het meer ingetogen en samen met Kyteman geschreven Sound Of The Underground waarbij de trompet aan het brede instrumentarium wordt toegevoegd.
Hoewel de set niet overal even spannend is weet Kovacs het enthousiaste publiek van begin tot eind te boeien. Al zeker door op gepaste momenten met een overtuigende uitschieter op de proppen te komen. Wat mij betreft geldt dit zeker voor het uiterst swingende Diggin’ waarin Sharon Kovacs bewijst naast een geweldige zangeres ook een goede songschrijver te zijn door op bevlogen wijze te bezingen dat ze de eenzaamheid prefereert als ze door haar platencollectie struint en onder andere Ella Fitzgerald en Shirley Bassey voorbij hoort komen.
Amy Winehouse
Een ander absoluut hoogtepunt van de avond bewaart Kovacs voor de toegift als het publiek het heerlijke Amy Winehouse-achtige The Devil You Know krijgt voorgeschoteld. Afsluiter van een overwegend boeiende set is het akoestisch uitgevoerde Song For Joel. Met dit optreden bewijst Sharon Kovacs eens temeer haar exceptionele muzikale talent waarbij ik er vanuit ga dat haar muziek de goedkeuring draagt van de door haar bewonderde zangeressen en (al dan niet nog in leven zijnde) muzikale voorbeelden, zoals de eerder benoemde Grace Jones, Shirley Bassey, Ella Fitzgerald en Amy Whinehouse maar ook Etta James, Billie Holiday en Nina Simone.
Tekst: Rick Warner || Foto’s: Rijno Boon Photography
