Stadsschouwburg geniet van meerstemmige vocalen
Vanavond trapt de Amerikaanse band Venice haar zogeheten Brunch Buffet Tour af in de prachtige en voor deze gelegenheid vrijwel uitverkochte theaterzaal van de Stadsschouwburg in Nijmegen. Dit betekent dat ook de bovenste ringen van het theater gevuld zijn met bewonderaars van deze uit Venice, Californië afkomstige folk- en country-rock band die al bijna drie decennia lang aan de weg timmert.
Het uit broers en neven Mark, Pat, Kipp en Michael Lennon bestaande Venice wordt vanavond bijgestaan door een bassist, een drummer en een toetsenist. Daarmee staat voor dit op voorhand als seated-concert aangekondigde optreden een voltallige en goed op elkaar ingespeelde band op het podium die het publiek – verdeeld over twee sets – trakteert op nummers uit het gehele oeuvre.
Venice opent het concert op overtuigende wijze met Everybody’s Changing en Rivers Never Run gevolgd door het groovende Hibernate, een nummer afkomstig van het meest recente album ‘Lucky 7’ uit 2015. Van dit album volgen later in de set nog Hollywoodland en het politiek getinte Trying To Find America. Naast eigen nummers komt Venice vanavond ook met een aantal covers van artiesten die zij bewonderen of op enigerlei wijze van invloed zijn geweest op hun eigen muzikale ontwikkeling.
Zo krijgt het publiek voor de pauze onder meer She’s Always A Woman van Billy Joel en de klassieker Over The Rainbow te horen. Zeker met lekkere up-tempo en pakkende songs als Mi Casa Es Su Casa en Circle Of Life weet Venice het aanwezige publiek in een beweeglijke stemming te krijgen. Dit geldt al zeker voor het met luid gejuich ontvangen If I Were You waarop zelfs het publiek in de bovenste ringen het ‘seated-idee’ laat varen en uit de stoelen komt om mee te swingen.
Na de pauze brengt de band met Free Man In Paris op geheel eigen wijze een ode aan Joni Mitchell. Ook aan Steely Dan’s Home At Last weet Venice met indrukwekkende meerstemmige vocalen een eigen draai te geven. Een minder voor de hand liggende cover is Had I Known You Better, een bij het grote publiek onbekend nummer van Hall & Oates.
Met Mark, Pat, Kipp en Michael heeft Venice vier vocalisten in de gelederen die om beurten de leadzang voor hun rekening nemen. Maar Venice klinkt toch op z’n mooist als de heren deze vocalen verenigen in bijzonder fraaie meerstemmige harmony-zang. Zeker op die momenten hoor je dat de veelgehoorde vergelijking met bands en artiesten als Crosby, Stills Nash & Young, Eagles en Jackson Browne een passende is. En met enige verbeeldingskracht bespeur je als toeschouwer zelfs enige visuele gelijkenissen.
Als Venice tot groot enthousiasme van alle aanwezige fans het concert afsluit met hun grote hit Think Again komt het publiek wederom uit de stoelen en volgt aansluitend een terecht ovationeel applaus. Als de band daarna terugkeert voor de toegift worden zij verrast door Jan Douwe Kroeske die hen een vinyl-uitgave overhandigt van de 2 Meter Sessies uit 1998.
Een andere verrassing dient zich aan als Venice in de toegift met een fraaie uitvoering van Kiss komt waarmee het een eerbetoon brengt aan de vorige week overleden popheld Prince. Een voor zowel het publiek als de band in meerdere opzichten bijzondere avond wordt afgesloten met One Quiet Day.
Tekst: Rick Warner || Foto’s: Henk Beenen
