Drive By Wire neemt publiek mee in betovering
Op zaterdag 24 februari zijn we bij de album release party van Drive by Wire. De band bestaat al een tijdje, bracht al meerdere albums uit en komt uit Deventer. Niet verwonderlijke dat de releaseparty van ‘Spellbound’ plaatsvindt in een goed gevuld Burgerweeshuis in Deventer.
‘Spellbound’ waarvan, met een mix van eerdere songs, het merendeel vanavond wordt gespeeld. De muziek van Drive by Wire kun je het best omschrijven als Stoner – of Desert rock met waarbij het soms nadrukkelijk wordt vermengd met een heerlijk psychedelica sausje, en daar is niets mis mee. De dans- en of armbewegingen van zangeres Simone Holsbeek brengen je terug in de sfeer van de jaren zestig.
Aarzelend begin na onwillige bassnaar
De band lijkt moeite te hebben hun draai te vinden, lijken zenuwen hun parten te spelen? Waar je het met een basgitaar nou niet snel verwacht en ook niet wenselijk is tijdens een albumpresentatie, geeft één van de snaren de geest tijdens het nummer ‘Rituals’. De band gaat met het nummer ‘Glider’ verder zonder bas ondersteuning en dat is jammer, een andere start was waarschijnlijk gepland. Inmiddels is Marcel Zerb weer terug met een complete set snaren waarna de band zich meteen herpakt en het publiek meeneemt in hun “Spellbound”…..en ook niet meer loslaat!
De vocalen van Simone Holsbeek zijn afwisselend rauw en ingetogen maar vooral mystiek en ze staat haar “mannetje” op het podium. Alwin Wubben is een begenadigd gitarist en mag zich bij tijd en wijle uitleven in heavy en soms onnavolgbare riffs. Invloeden voor Drive By Wire zijn heel divers, tijdens het nummer ‘Kerosine Dreams’ hoor ik soms U2 effecten maar daar kan een ieder zijn eigen beleving bij hebben.
Drive By Wire weet het voorspelbare goed af te wisselen met het mysterieuze. De nummers die in het tweede gedeelte gespeeld worden mogen er allemaal stuk voor stuk zijn. Dat heeft mede te maken met de indeling van de setlist. Want in het laatste gedeelte van de set, zijn het de rock-achtige nummers die de overhand hebben. Het ingetogen ‘Apollo’ (geschreven tijdens een tour in Griekenland) is een soort ballade en dit nummer zorgt er voor dat je weer op adem kunt komen tussen de rockachtige songs. En deze rockachtige songs worden met verve gespeeld. ‘Superoverdrive’ is zo’n nummer waarbij Alwin zijn gitaar sloopt en Jerôme Miedendorp de Bie zijn stokken laat voelen waarvoor ze gemaakt zijn.
Blazerssectie
Vanavond heeft de band zich voor een aantal nummer versterkt met een blazerssectie. Bij een van mijn favoriete nummers van het album, ‘Where have you been’, maken zij hun opwachting en geven het nummer een “jazzy” randje….. Kippenvel, stilstaan is geen optie! Ook bij de uitsmijter “Blood red moon” is hun ondersteuning wonderbaarlijk mooi.
Zet Drive By Wire met deze vier getalenteerde, ervaren muzikanten gerust op een festival. Dit zomerseizoen staan ze in ieder geval op de Zwarte Cross. Ze weten je terug te brengen naar de sfeer van de sixties en seventies. Mooi, ingetogen en dan weer ruig en altijd dat mysterieuze in hun songs. Na een ietwat aarzelend begin, ja hoe vaak komt het voor dat de snaar van een basgitaar breekt, is het een geslaagde releaseparty. Een band die best wel vaker te horen mag zijn. Ik ga tevreden naar huis, cd aan in de auto en de terugweg is zeer aangenaam.
Tekst: Benno Arends || Foto’s: Rijno Boon
