Huntenpop 2018

Huntenpop 2018 Ulft

Huntenpop beleeft vandaag zijn 29e editie en ook dit jaar staat er weer een mooie internationale line-up op het programma in de gemeente Oude IJsselstreek. LiveStreamMagazine is op zaterdag van de partij om namen als Dawnbreakers, Wulf, De Boetners, Laurence Jones, The Charm the Fury, Wende, Racoon, K’S Choice, My Baby en Di-Rect aan het werk te zien en uit te lichten. De weersvoorspellingen zijn dit jaar in ieder geval festival-gunstig te noemen met aangename temperatuur, heerlijk schijnend zonnetje en geen regen.

Na de tropische temperaturen van de afgelopen weken lijkt het anders zo groene terrein vandaag meer op een savanne maar ook dit jaar wederom verzorgt met een goed gesorteerde mix van food-trucks en barretjes. Het publiek stroomt al vroeg in de middag in groten getale toe en het wordt tijd om de eerste band te aanschouwen.

Dawnbreakers

Wij begeven ons naar tent Groen waar de Arnhemse band met Achterhoekse roots Dawnbreakers de dag daar mag aftrappen. De band heeft in april jl. de Achterhoekse Band Competitie 2018 gewonnen en heeft o.a. daardoor een podiumplek op Huntenpop weten te bemachtigen. De elektronische band bestaande uit Meike Ubbink (zang), Kasper Jansen (drums), Jakim Rozal (toetsen), Alexander Bemdsen (gitaar), en Jari Peters (gitaar) is sinds een jaar actief.

Producent Karixon Mohamed zorgt voor de melodielijn via de synthesizer en wordt verder ingekleurd met live-instrumenten en zang. Het publiek in de Groene tent kon de poppy en dansbare muziek zeker waarderen. De catchy ballad ‘ Romance’ vond ook zeker zijn weg naar de mensen. Dawnbreakers is een band waar potentie in zit met niet in de laatste plaats de dromerige zang van Meike Ubbin.

Wulf

De volgende act staat inmiddels al klaar op het mainstage podium. Lieuwe Albertsma, beter bekend onder zijn artiestennaam Wulf is een in Weesp geboren Nederlandse zanger. In 2012 deed hij mee aan de voorronde van The Voice of Holland en hoewel er tijdens zijn auditie geen enkele stoel omdraaide, heeft Wulf op eigen kracht zijn weg in de Nederlandse muziek-scene waar gemaakt.

Door in 2016 o.a. samen te werken met Lucas & Steve en Sam Feldt belandde het nummer ‘Summer on you’ in the Top 40. In 2017 maakte hij de solo-single ‘Mind made up’ dat ook in de Top 40 kwam. De in groten getale aanwezige jeugdige bezoekers zingen luidkeels met de nummers mee en genieten zichtbaar van dit optreden.

De Boetners

Wij begeven ons snel weer naar de denkbeeldige deur van de Groene tent want De Boetners staan te trappelen om hun opwachting daar te maken. De band bestaande uit Kevin Raayman (zang, gitaar), Koen Buttner (gitaar), Bram Kruijt (drums) en Alex Simons (basgitaar) maakt Rock & Roll achtige nummers in het Achterhoekse dialect. Wij ervaren een sterke inspiratie van AC/DC, Status Quo in de nummers en de band weet het publiek op te zwepen met krachtige nummers als ‘Rock ’n Roll, ‘Heavig’, ‘ Later (as i-j groter bunt)’.

De aangename verrassing van dit optreden zijn niet de confetti kanonnen die vrij aan het begin de hele zaal vullen met snippers die tot ’s avonds laat nog te vinden zijn maar de gastoptredens van toetsenist Marijn Nijenhuis en zanger Valentine Reijers tijdens nummers zoals ‘Uut ’t Duuster’ en de afsluiter van deze gig ‘Mien Brommer’. Indrukwekkend is ook dat het optreden van De Boetners opgedragen wordt aan De Graafschap-supporter Gerben Eskens die helaas de donderdag voorafgaand plotseling in El Salvador om het leven is gekomen. Met dat in gedachten viert de band nog meer het leven.

Laurence Jones

We begeven ons weer naar het hoofdpodium waar blues virtuoos Laurence Jone zijn opwachting maakt. Op zijn zeventiende begon Laurence Jones met zijn eigen bluesband te touren en heeft acht jaar later op zijn vijfentwintigste al vijf albums op zijn naam staan waar ‘The Truth’ zijn laatste nieuwe album is.

Hij won drie jaar op een rij de ‘Young Artist Of The Year’ award en wordt met recht de toekomst van de blues in the U.K. genoemd. Een van de doelstellingen van Jones is om zich niet te laten beperken door de kaders van The Blues maar allerlei andere stijlen en invloeden in zijn muziek te verwerken. Dit resulteert in een verschuiving van de stevige bluesy rock naar de meer melodieuze poprock. Toch blijft hij met beide benen in de blues-klei staan en zijn de stevige bluesrockriffs in het openingsnummer ‘What would you do’ luid en duidelijk hoorbaar aanwezig.

De natuurlijke fijne interactie met het toegestroomde publiek is een lust voor het oog, helemaal wanneer Jones tijdens zijn gitaarsolo van het hoge podium besluit te klimmen en zich tussen het publiek begeeft om daar verder te spelen. Hilariteit en enthousiasme alom van zowel hem als het publiek. Wat we zeker niet mogen vergeten te vermelden is dat de sublieme backing vocals als een kers op de taart is en het meer dan fantastische optreden tot een groot geheel maakt.

The Charm The Fury

Voor het eerst deze dag begeven wij ons naar de Zebra tent waar de band The Charm The Fury hun opwachting maakt. Deze metalcoreband uit Amsterdam bestaat sinds 2010 en bestaat uit Caroline Westendorp (zang), Mathijs Tieken (drums), Matrijn Slegtenhorst (gitaar), Koen Stokman (gitaar) en Lucas Arnoldussen (bas).

In 2013 bracht de Charm The Fury hun eerste cd ‘A shade of my former self’ uit, na in 2012 de ep ‘The social Meltdown’ in eigen beheer te hebben uitgebracht. Hun laatste album dateert van maart 2017 met de titel ‘The Sick, Dumb & Happy’. Als je de stoere rockchick hoort grunten, knipper je even twee keer met je ogen.

‘Komt dit geluid uit dat frele lijfje?’ Ja dus! Vanaf de eerste seconden ontwaakt het podiumbeest in haar en de andere bandleden en wordt je getrakteerd op zowel zwiepende haren als gitaarwerk.

Racoon

De band heeft denk ik geen verdere introductie nodig. Al tijden weten ze de Nederlandse muzieklijsten te bestoken met hun hits zoals o.a. ‘Love You More’, ‘No Mercy’, ‘Brick By Brick’. Inmiddels ligt het laatste album ‘Look Ahead And See The Distance’ al weer op de planken.

Wende

“Hoe ben je mens te midden van allemaal mensen?” vraagt vakvrouw pur sang Wende Snijders zich af aan het begin van haar overdonderend optreden in de Groene Tent. Ze neemt ons mee op reis langs vele aspecten van het mens zijn; angst, jaloezie, liefde, intimiteit, kapot gaan, de tijd die nog over is. Aan weerszijden van het podium staan twee multifunctionele muzikanten, die soepel switchen tussen synthesizers, computers, orgel en gitaar.

De heftige underground-elektro gecombineerd met Nederlandse teksten die door merg en been gaan, pakken je bij het eerste nummer ‘Deze Gin’ bij de strot om het gehele optreden niet meer los te laten. Ze laat hierin goed zien dat moderniteit en traditie heel goed samen gaan. Pareltjes als ‘Schone handen’, ‘Vrij me’, ‘Voor alles’, ‘De wereld beweegt’ komen voorbij en stuk voor stuk worden ze als kometen op je afgevuurd.

Wende schakelt tussen intieme liedjes achter de vleugel enerzijds en bombastische alles-uit-de-kastnummers anderzijds. Het dwingende, prachtig tot een sferisch hoogtepunt gezongen ‘Au suivant’ brengt haar weer even terug naar haar eerste liefde, de Franse chansons. Het eeuwenoude lied ‘Mens, durf te leven’ wil ze verheven tot het nieuwste volkslied en haar mening wordt door het gehele meer dan enthousiaste publiek gedeeld.

Wanneer Wende zingt, zwijgt het publiek en met haar doordringende ogen lijkt ze je te hypnotiseren en vergeet je de wereld om je heen. Nadat de laatste noot wegebt, breekt er een oorverdovend verdiend applaus los voor deze ras-artieste.

K’s Choice

Op naar de Mainstage waar K’s Choice haar opwachting maakt. Een Belgische rockband met een derde leven. De kern wordt nog immer gevormd door Sarah Bettens (zang, gitaar) en Gert Bettens (gitaar, keyboard en zang) en wordt bijgestaan door oudgediende Reinout Swinnen (toetsen). Een band van weleer, pure nostalgie maar wel met een nieuwere sound dan in de jaren negentig. Dit jaar bestaat de band 25 jaar en dat mag gevierd worden.

De band debuteerde in 1993 met ‘The Great Subconscious Club’ en brak in 1995 door met het album ‘Paradise In Me’ met daarop de grote ijzersterke hit ‘Not An Addict’ die uiteraard vandaag ook ten gehore werd gebracht. Haar rokerige, raadselachtige soms ietwat lijzige stem is nog altijd aanwezig en ligt absoluut prettig in het gehoor. Stevige rocknummers wisselen elkaar af met ingetogen ballads. Het optreden is strak geregisseerd en laat jammer genoeg weinig ruimte over voor spontaniteit en interactie met het publiek.

My Baby

Sinds het album Shamanaid behoeft My Baby bijna geen introductie meer. Het is bijkans onmogelijk om je bij een concert of festival niet te laten meeslepen in de psychedelische hypnotiserende trip van het trio bestaande uit (Cato van Dijck (zang, gitaar, viool), Joost van Dijck (drums, zang) en Daniel ‘daFreez’ Johnston (gitaar, zang). Catchy songs, opzwepende ritmes, bezwerende dromerige verleidende vocalen en bluesy gitaarspel nemen ons mee op reis voor het komende uur.

Het openingsnummer ‘ Love Dance’ krijgt direct veel bijval van het publiek en de immer op blote voeten optredende Cato weet het publiek binnen no-time op te zwepen tot ongekende hoogtes. Het prachtige ‘ Uprising’ en heerlijke bluesy ‘Make a Hundred’ zijn onze persoonlijke favoriet.

Tijdens dit optreden krijgen we gelukkig ook een tipje van de sluier voor het aankomende nog naamloze nieuwe album met de sinds enkele dagen vers gereleased single ‘In The Club’. De single klinkt heerlijk zomers en is lekker dansbaar en belooft veel goeds voor wat nog in het ongewisse voor ons ligt. ‘In the Club’ is ook direct de titel van de aankomende clubtour die in het najaar van dit jaar plaats zal vinden.

Touren doet deze band als een malle. Vanmiddag stonden ze nog op het Nirwana Tuinfeest en vanavond in de volgestouwde, uitpuilende Zebra tent. Het moet vermoeiend zijn met een moordend schema aan optredens maar als liefhebber merk je er door hun ongelofelijke professionaliteit en groot enthousiasme helemaal niets van. Chapeau voor deze topband.

Di-Rect

De hekkensluiter op de Mainstage is een band die eigenlijk geen introductie meer nodig heeft. De Nederlandse formatie Di-Rect is gelukkig weer helemaal terug op de festivalweide. Speelde ze o.a. geheel overwacht last minute op Pinkpop nadat The Cooks wegens ziekte moest afzeggen, ook Concert at Sea, Zwarte Cross en Huntenpop staan dit jaar op de lijst.

De band bestaat volgend jaar 20 jaar en heeft al talloze hits op het repertoire staan die ze vanavond ook ten gehore brengen. De band valt dir-ect met de deur in huis en spelen naast de nieuwere nummers ook het oude werk dat het in grote getale toegestroomde publiek herkent en luidkeels meezingt. De energie van zanger Marcel Veenendaal is op het podium ongekend, zeker wanneer je bedenkt dat hij zeer recent voor de tweede keer vader is geworden en na dit optreden een dag van 22 uur erop heeft zitten.

De dansende bijna clowneske bewegingen zijn een lust voor het oog en voedt het publiek om zelfs na een lange warme dag nog helemaal los te gaan. De band verder bestaande uit Frans ‘Spike’ van Soest (gitaar), Jamie Westland (drums), Bas van Wageningen (basgitaar) en Paul Jan Bakker (gitaar) staat als een huis en heeft ook deze avond blazers meegenomen om de hits van hun laatste album ‘Rollin’ With The Pictures’ kracht en elan bij te zetten.

Nummers als ‘Rockstar’, ‘Here to stay’ laat horen dat ook deze band nog lang niet uitgeleerd is en zich momenteel laat beinvloeden door oude soul klassiekers wat een frisse sound oplevert. De setlist is sterk en afwisselend en het enthousiasme van de heren staat op standje plus honderd. Een krachtige show waarbij het publiek voldaan en tevreden huiswaarts keert.

We kijken uit naar het jubileumjaar van Huntenpop in 2019. De dertigste Huntenpop editie alweer. Met een teaser qua line-up: volgens inside information zal de Arnhemse band Donnerwetter wederom staan te schitteren op een van de podia. Top!