Patat Met, de maandelijkse muziekavond van Podium De Vorstin

Wat een mooie traditie van Podium De Vorstin in Hilversum. Maandelijks, onder de noemer Patat Met, een avond met beginnende en iets verder gevorderde Nederlandse bandjes. Je betaalt vijf euro en je kunt onder het genot van een puntzak met biologische frites (met of zonder mayonaise) en een biertje of een ander drankje genieten van drie optredens. Vanavond staan op het podium van de Kleine Zaal in volgorde van opkomst: Inge van Calkar en haar band, de twee trip-rockers van Conditionals en A.ROSE met hun elektro-pop.

Inge Van Calkar opent in stijl

Ging het toch nog bijna mis met het optreden van Inge van Calkar. Een dubbele boeking is nooit leuk, maar als je thuisbasis Groningen is en je geacht wordt op dezelfde avond te spelen in Hilversum en in Hengelo heb je toch een klein probleem. Afzeggen was geen optie (‘dat zou voor Hengelo de tweede keer zijn en dat wilden we beslist niet’) en dus werd er wat geschoven in de aanvangstijden. Van 20:30 tot 21:15 een wat kortere set in Hilversum, snel afbreken en in de bus laden en vervolgens met gezwinde spoed richting Hengelo, om daar in café De Cactus van 23:00 tot 24:00 uur de zaal plat te spelen. Het past allemaal net.

 

Reset, en op volle kracht verder

En dus mogen Inge en haar band deze ‘Patat Met’ avond aftrappen in een redelijk gevulde kleine zaal. Vanavond geen liedjes uit haar singer-songwriters genre – in het interview, dat ik voorafgaand aan haar show in Hilversum met haar had en dat binnenkort verschijnt op LiveStreamMagazine, gaat ze dieper in op deze carrièreswitch – maar alle nummers van het op 28 september 2018 verschenen album Reset, aangevuld met een cover van The Cardigans (My Favourite Game) en het fraaie Try To Say.

Het rockt, het swingt, het klinkt nu eens lekker stevig en dan weer klein en fijn. De eerste week van mei staan Inge en haar band op het SPOT showcasefestival in Aarhus, Denemarken. Het begin van een internationale doorbraak? 

Conditionals doen het anders

Het was eigenlijk altijd hard en snel, de muziek die Koen Klarenbeek (drums, samples) en Rinze Voorberg (synths, zang) maakten met eerst Kids With Guns en daarna Romanovs. Natuurlijk is dat lekker, net als een patatje met. Maar niet altijd en niet overal. Soms is het gewoon fijn om een liedje te maken dat langer duurt dan drie minuten. Een liedje dat af en toe lekker bombastisch uit de bocht dreigt te vliegen, met arrangementen die niet altijd logisch zijn. Kortom, iets doen dat gewoon goed voelt. Het voertuig daarvoor werd de band Conditionals. Met z’n tweeën, met drums, met synthesizers, met flink wat elektronica.

 

Conditionals

Inspiratiebronnen voor Koen en Rinze zijn bands zoals The Acid, Mogwai en Portishead; bands die muziek maken die misschien wel het best als elektronische trip-rock kan worden gelabeld. Het kan nog steeds hard binnenkomen, maar er zijn ook momenten van rust. In de studio in elkaar geknutseld, maar ook live vanaf het podium uitstekend te verteren. Op 26 februari verscheen de EP van Conditionals onder de titel Soon. Vanavond een aantal nummers van dit mini-album, aangevuld met nieuw werk. Nummers die prima klinken. Misschien wat vreemd, maar interessant genoeg om zelfs eens te checken.

Anna-Rose legt noodgedwongen het loodje

Dubbele boekingen zijn vervelend. Veel vervelender is het als je door omstandigheden gedwongen bent een andere naam te kiezen voor de band waarmee je net lekker aan de weg timmert. Dat overkwam Anna-Rose Clayton, leading lady van de band Anna-Rose. Een serie succesvolle optredens in het kader van de Popronde 2018 (zie verslag), een single die goed loopt, enthousiaste recensies vanuit de muziekpers.

En dan in januari 2019 het bericht dat de bandnaam Anna-Rose niet langer acceptabel is voor Facebook, Spotify en Instagram. Ergens op de wereld woont en werkt blijkbaar nog een muzikale Anna-Rose die boos is en graag de enige wil zijn. En dus verschijnt via social media de oproep van de band om mee te denken over een nieuwe naam.

 

Lang leve A.ROSE

NAAM-LOSE werd het niet, NAAN-ROSE kwam niet door de ballotagecommissie en het idee om de naam dan desnoods maar te veranderen in ‘Machteld’ of ‘Geetruida’ werd toch maar snel terzijde geschoven. Het werd, onder het motto ‘vernieuwd en nu nog beter’, A.ROSE. Nieuw, maar met in de hoofdrol dezelfde vier leden die tot dat moment de band ANNA-ROSE vormden. En, zoals vanavond in Hilversum blijkt, met dezelfde, lekker in het gehoor liggende elektropop. De nieuwe single Rising, de oude single ILYF (I Love Your Face), een aantal nummers (bijvoorbeeld Fingerprints, Slow It Down, Hush Hush) die wellicht in de toekomst terecht kunnen komen op nog uit te brengen singles en/of een (mini)album. Een mooie afsluiter.  

  

De volgende Patat Met

Dat gaan we vaker doen, genieten van een patatje met in De Vorstin. Deze maand werden de lenteklanken geserveerd door Inge van Calkar, Conditionals en A.ROSE. Volgende maand staan drie andere Nederlandse bands op de menukaart. Op vrijdag 19 april kunnen muziekliefhebbers kennismaken met de atmosferische popmuziek van The Visual, de bitterzoete klanken van Moon Tapes en de beeldende indie pop van Faradays. En weer een maand later op 17 mei krijgen Waltzburg, Bottles Of Love en Valentino een vorstelijke ontvangst Hilversum. Een bezoek meer dan waard.  

Tekst en foto’s :  Herman Sixma