Soundgarden Lives in Luxor Live

(31-03-2019)Eerbetoon aan Chris Cornell meer dan springlevend met Soundgarden Lives.

Chris Cornell, de veel te vroeg overleden leadzanger van de Amerikaanse grungeband Soundgarden leeft vanavond voort in Luxor Live. Soundgarden Lives, een project in het leven geroepen door Marco Roelofs (bekend van o.a. het TV programma Ink Master maar vooral ook van de punkrockband Heideroosjes), met meerdere optreden door het hele land, eindigt vanavond in stijl in de uitverkochte Arnhemse poptempel.

Het moet een ode worden aan de pioniers van de grunge en met name Chris Cornell. Navarone, niet onbekend met het genre van Soundgarden, is dus een logische keuze voor het fundament van dit project. zij aan zij met de backing-band staan vanavond Caroline Westendorp (The Charm The Fury), Charlotte Wessels (Delain), Marcela Bovio (Stream of Passion), Wudstik (Maiden United) en Jeroen Camerlynck (Fleddy Melculy) op het podium.

Het is vol op de zondagavond, Soundgarden fans ‘meet’ Navarone fans en vise versa, een natuurlijke samensmelting van liefhebbers van beide bands maar ook de hommage aan Chris Cornell, wiens beeltenis prominent prijkt op de achterwand van het podium, is onderdeel van de avond. Het licht dimt, de DJ zet de schuiven dicht, Roman, Merijn, Kees, Bram en Robin nemen het podium met Jesus Christ Pose.

In de korte tijd dat Soundgarden Lives leeft is er met Navarone en de diverse gastzangers een homogene groep ontstaan waarbij het podium gelijkwaardig en met respect naar elkaar wordt gedeeld. Jeroen en Caroline bijten de spits af met respectievelijk Let Me Drown en Gasoline. Het publiek is aan en Soundgarden herleeft.

Initiator Marco Roelofs staat op afstand van het podium, zichtbaar genietend van dit concept wat ruim een jaar geleden gevormd is met Navarone als solide basis aangevuld met meer dan gerespecteerde gastzangers. Er is al veel nagepraat over de voorgaande shows waardoor – sommige bezoekers hadden geen benul wie Soundgarden Lives vormden – deze laatste show nagenoeg is uitverkocht en je bevoorrecht bent er bij te zijn….om ook te genieten van Marcela Bovio met Burden in My Hand en Kees zijn vertolking van Blow Up The Outside World.

Charlotte Wessels, bekend als frontvrouw van de symfonische metalband Delain, ziet vanavond kans om zich bij de majestueuze band te voegen en is een meer dan welkome toevoeging op het podium. Ook niet onbekend met het podium van Luxor Live neemt Charlotte Can’t Change Me voor haar rekening. En ‘Change Me’ is niet voor Charlotte van toepassing, het klinkt weer als vanouds en herkenbaar.

“Hé, die ken ik van Navarone” klinkt ergens uit de zaal. Ja, Bas Wienhoven tourt over het algemeen mee met Navarone maar is meer dan dat. Bas Wienhoven is een begenadigd zanger / gitarist en heeft zijn kruimels wel uitgestrooid in de muziekscene. Niet alleen is hij een groot liefhebber van Soundgarden maar is ook zeven jaar actief met The Liquid Machine geweest. Het podium is van Bas. Met zijn liefde voor Soundgarden laat hij je doen geloven dat er duizenden fans uit hun plaat gaan. Bas heeft er duidelijk zin in met Cochise!

Navarone is in dit project zeker niet alleen de instrumentale backbone maar terecht een prominent onderdeel van het geheel en dat willen we ook zien en horen. Geen probleem, het podium is voor Navarone waarbij Merijn met zijn ongekende klasse weer kan en mag excelleren met Show Me How to Live, Fell on Black Days en The Day I Tried To live. De samensmelting van Soundgarden en Navarone fans is een feit!

Het is zeer bijzonder te noemen hoe in het drukke schema van Navarone dit project ook met volle passie en beleving uitgedragen wordt. Soundgarden Lives is tot stand gekomen nog voordat de Navarone agenda volliep, niet wetende wat er na TVOH aan de band getrokken werd. Inmiddels is de agenda al behoorlijk op gewicht waardoor dit project wel eens teveel zou kunnen worden maar ook vanavond bewijzen ze weer het tegendeel. Een geoliede machine, en daarmee doel ik op alle muzikanten van vanavond, geven het publiek een nieuw hoogtepunt.

Zo nu en dan pik je wat woordenwisselingen op waarbij er duidelijk wordt dat er enkele bezoekers speciaal voor zijn of haar favoriete artiest is gekomen wat ook iets zegt over de samenstelling van dit concept. Een stel Engelse metalfans komt voor Caroline en wordt ook verrast met en door Charlotte, die zeker niet onbekend is in de scene. Maar zeker niet minder ook fans van Jeroen en Wudstik en dus ook kennis maken met de overige artiesten en dat veelal positief laten gelden.

Het is een afsluitende show waardig, van climax tot climax in het zo karakteristieke Luxor Live. Het muzikale, de sfeer, de verbroedering en passende lichtshow maken het een kloppend geheel. Zo ook de keuze in de setlist waarbij Marcela met ondersteuning van Kees een akoestische versie van Like A Stone van Audioslave ten gehore brengt, kippenvel en respectvolle stilte ondersteund met sferisch licht doet enkele bezoekers ‘breken’.

Dan merk je ook op dat deze groep muzikanten een binding heeft met het publiek, wanneer de uitvoer en de songteksten enkele bezoekers zichtbaar raakt, en hier ook kennis en troost aanbiedt. Muziek is verbindend, laat je even loskomen van de dagelijkse realiteit en doet je soms realiseren dat de automatische piloot uitgeschakeld kan worden.

We naderen het einde van de setlist. Bas zet de climax van de avond voort met Rusty Cage, ‘yeah, I’m gonna break my rusty cage and run’ waarna Wudstik het éven fijn evenaart met het alom bekende Black Hole Sun, … en dit keer zonder haar.

Slaves And Bulldozers en Hunger Strike luiden het einde van de avond in. Het podium vult zich langzaam met de muzikale helden en heldinnen van vanavond en oh, oh, oh, wat een mooie avond is het geworden. Een meer dan staande ovatie voor Caroline, Charlotte, Marcela, Jeroen, Wudstik, Merijn, Roman, Bram, Kees, Robin. Jan en Marco Roelofs!

En dan , uit een soort van automatisme naar de merchandise tafel. Gelukkig stond Jan daar met Navarone’s laatste album Salvo.