Bruce Springsteen ‘wacht niet op een zonnige dag’
Mooi moment tijdens het optreden van Bruce Springsteen in de Goffert: The Boss geeft de microfoon voor even aan een kleine schooljongen die hij op het podium heeft getild. Zo goed als hij kan, zingt het ventje het refrein van Waitin’ On A Sunny Day voor de circa zestigduizend aanwezigen. Maar op deze grijze dag met motregen wacht de gelouterde rockster niet tot de zon gaat schijnen. De zon zou zich ook niet meer laten zien. Tegen het einde van de indrukwekkende set dalen zelfs slagregens neer op de toehoorders, die – dansend op toegiften als Dancing In The Dark en de cover Twist And Shout – zich door de weergoden hun feestje niet laten ontnemen.
Catharsis
De weinig zomerse omstandigheden doen niets af aan een concert dat zonder meer indrukwekkend en enerverend te noemen is. Met het klimmen der jaren – Springsteen is 63 – lijkt de ras-performer alleen nog maar aan energie, dynamiek en zeggingskracht te winnen. Dit is niet zomaar popmuziek. Dit is rock vanuit het hart, muziek met een ziel. Springsteen legt zijn hele hebben en houden in het optreden en krijgt de complete Goffertweide mee. Hierbij bijgestaan door prima op elkaar ingespeelde bandleden, waarbij de blazerssectie opvalt en met name drummer Max Weinberg uitblinkt door zijn uiterst strakke spel.
Op een bepaalde manier lijkt dit concert wel een louterende religieuze ervaring. Springsteen neemt je mee in een catharsis. Of in een rising, om een albumtitel aan te halen. Hierbij is er een mooi evenwicht tussen ingetogen nummers – Downbound Train, The River – en meer uptempo materiaal zoals Badlands en Born To Run.
Legendarisch
Zoals er ook een fraaie balans bestaat tussen nieuwe nummers – van zijn recente album Wrecking Ball – en oude successen. Puttend uit zijn rijke oeuvre speelt Springsteen ook minder bekende songs zoals Sherry Darling en So Young And In Love wanneer het publiek hem met borden daarom vraagt. Pas na zo’n 3,5 uur zegt Springsteen zijn publiek vaarwel, na een nu al legendarisch concert dat langs grote hoogten heeft gevoerd.
Tekst: Waldemar Krijgsman
